هومن بشارتی؛ نقاش، پژوهشگر و مدیر هنری برج آزادی این تابلو ۶۰ متری را با هدف ادای احترام به شهدای دفاع مقدس و مدافعان جبهه سلامت به تصویر درآورده است. روایتی از زمان جنگ، آزادی رزمندگان، تلاش‌های جبهه مقاومت و ایثارگری‌های کادر درمان موضوع‌هایی است که در این تابلو نقاشی به کار رفته است.
بشارتی طراح صحنه و دکورهای اپراست و سابقه طولانی در طراحی و اجرای پروژه‌های بزرگ دارد و این تابلو را در ابعاد ۱۵ متر و ارتفاعی ۴ متری خلق کرده است. با او درباره نقاشی پرده‌ای و اثر تازه‌اش به گفت‌وگو پرداختیم که در ادامه می‌خوانید.
تابلویی که ۱۰ روزه خلق شد
هومن بشارتی در خصوص خلق تابلو این طور توضیح می‌دهد: این تابلو دو بار اتود زده شد و تغییراتی داشت تا در نهایت به طرحی تبدیل شد که به نمایش درآمده است. از شروع کار تا پایان طراحی این تابلو ۱۰ روز زمان صرف کردیم و تقریباً در ۶ روز این نقاشی تکمیل شد.
البته استاد داود رواسانی که از هنرمندان مطرح خوشنویسی هستند هم در این پروژه همکاری کردند و خوشنویسی این پروژه را برعهده گرفتند و هنرمندان پیشکسوت نیز در طول کار همراه بودند و به ما انرژی دادند.
وی درباره سرعت طراحی تابلویی با ابعاد ۶۰ متر مربعی و اینکه تخصصش خلق چنین آثاری است، می‌گوید: من سال‌ها به عنوان مدیر کارگاه دکور تالار وحدت فعالیت کرده‌ام و پیشتر نیز تابلویی ۷۰۰ متری به مناسبت قدردانی از شهدای خوزستان در دانشگاه شهید چمران اهواز داشتم که البته نخستین دوره آن نیز در ماهشهر انجام شد. اگرچه در ظاهر این نقاشی پیچیدگی چندانی ندارد اما کنترل یک کار در ابعاد بزرگ کار بسیار سختی است.
ترتیب زمانی را در روایت تاریخی اثر حفظ کردیم
بشارتی درباره ترتیب زمانی نقاشی‌های این تابلو می‌گوید: در این تابلو ترتیب زمانی حفظ شده و تابلو را به صورت روایتی از زمان جنگ، پیروزی، آزادی اسیران و رزمندگان تا رشادت‌ها و تلاش‌های جبهه مقاومت می‌بینید و سعی کردیم زمان‌بندی رعایت شود تا به سال‌های اخیر و کادر درمان می‌رسیم.
اجرای این تابلو سفارش هیچ نهادی نبود بلکه هدف ما این بود از جانبازان، اسیران و کسانی که در جنگ نقش داشتند به نوعی قدردانی کنیم و یاد آن‌ها را گرامی بداریم، به انضمام تجلیل از کادر درمان که آن‌ها هم در جبهه درمانی کشور هستند.
این پژوهشگر درباره نمایش این اثر در فضای بیرونی برج آزادی می‌گوید: قرار بود این اثر در فضای خارجی برج مستقر باشد اما به دلیل شرایط آب و هوایی در حال حاضر چنین امکانی فراهم نیست و منتظریم در مناسبت و مراسمی از آن استفاده کنیم.
سبک تابلو با نگاه عامه متناسب‌سازی شده است
وی در بخش دیگری از سخنان خود درباره نوع نگاه و شیوه طراحی این تابلو می‌گوید: نگاه من در این اثر یک نگاه عامیانه و روایت‌گونه در نقاشی بود. همان طور که می‌دانید نقاشی سبک‌های مختلفی دارد و اگر می‌خواستم سبک مورد علاقه خودم را داشته باشم شاید کمی تجریدی‌تر طراحی می‌شد اما هدف ما این بود که همه مردم ایران از روستاهای دور تا شهرهای مختلف با دیدن این تابلو به راحتی با آن ارتباط برقرار کنند؛ بنابراین سبک کارم را با نگاه عامه متناسب‌سازی کردم اما نکته مهم اینجاست که برای دیده شدن یک اثر هنری باید کاری انجام داد فراتر و متفاوت از کاری که همه انجام می‌دهند و ضروری است یک هنرمند ورای آنچه عامه به آن فکر می‌کند بیندیشد و تنها در این صورت است که می‌تواند نظرات مختلف را به خودش جلب کند. به طور مثال اگر این پروژه در ابعاد دو در سه متر کار می‌شد نسخه‌های متعددی از آن را دیده بودیم اما نحوه اجرا، نوع کار و برخوردی که نگاه بیننده با آن دارد باید متمایز و تأثیرگذار باشد.
بشارتی ادامه می‌دهد: در کشورهای دنیا اپرا مرسوم و به عنوان هنری جامع مطرح است که از موسیقی، آواز، حرکت، ریتم و ارکسترال تشکیل شده و بیش از ۳۰۰ نفر در بخش‌های مختلف باید حضور داشته باشند تا یک اپرا شکل بگیرد. تالار وحدت چنین ظرفیتی دارد و اتفاقاً کارگاه دکور روبه‌روی آن بود که از زمان قدیم در آن نمایش‌های اپرایی اجرا می‌شود و در حال حاضر نیز اپرای عروسکی رستم و سهراب، مولوی، عاشورایی و... در آن اجرا شده است.
نقاشی پرده‌ای منزوی شده است
وی با اشاره به قدمت نقاشی پرده‌ای و رواج آن در ایران می‌گوید: در دنیا این سبک به صورت پرده‌ای و نقاشی صحنه‌ای در حال انجام است اما از زمانی که هنر دیجیتال به ایران آمده و فضای دکورها خلاصه و مینیمال شده هنر پرده‌ای هم در حال تحلیل رفتن است و منزوی شده، شاید یکی از معضلاتی که در اجرای این برنامه با آن روبه‌رو هستیم کرونا و ضرورت تبعیت از محدودیت‌های اجتماعی است اما اگر شرایط مهیا باشد نقاشی پرده‌ای اتفاق جالبی در جذب مردم در فضاهای اجتماعی است و اتفاقاً در دنیا هم از آن بسیار استفاده می‌کنند.
بشارتی در پاسخ به رسالت هنرهای تجسمی در ادای دین به مدافعان سلامت می‌گوید: امروزه هنرهای تجسمی پیشرفت بسیاری کرده و فضا و امکانات بی‌شماری در ارائه مفاهیم مورد نظر در اختیار دارد. نمونه آن هم عکاسی است که با توسعه فضای دیجیتال و دوربین‌های پیشرفته موبایل، در نگاه تجسمی جایگاه جدیدی پیدا کرده است. به نظرم اینکه در این برهه و مقطع زمانی تعدادی از هنرمندان درجه یک هنری به پروژه‌هایی مانند تابلو دفاع مقدس قوت قلب می‌دهند و آن را امضا می‌کنند سبب می‌شود جامعه نیز توجه بیشتری به آن داشته باشد و این آثار مورد استقبال قرار گیرد.
نظر شما